29 juni

Zeven en een halve week zijn ze al. Nog een paar dagen en dan gaan de eerste. Deze afgelopen dagen zijn enorm leuk geweest. Al die eerste keren zijn fantastisch om mee te maken. De eerste keer naar het park. In de auto en dus ook voor het eerst. De eerste keer de straat op. De eerste fiets die langs komt, de eerste auto, vrachtwagen en bus. We voeren het langzaam op en vanavond deden ze het geweldig. Omdat ze nog wel onder de indruk zijn van "buiten" maar er wel al vertrouwd genoeg mee zijn om netjes mee te lopen, ziet het er indrukwekkend uit. Een piepkleine pup die keurig netjes (vaak) links meeloopt aan het riempje zonder te trekken. Bij de stoeprand hou je je vingers boven zijn neus en zegt "zit" en hij doet dat prompt. Als je niet beter weet denk je dat het genietjes zijn. Waarheid is echter dat ze niet trekken omdat ze dat nog niet durven. Zodra ze zich wat zekerder voelen zal die neiging wat meer gaan opspelen. Zitten doen ze graag als je stilstaat, ook weer omdat ze onder de indruk zijn. Op het juiste moment zit zeggen is dan de truc. Maar als je dit consequent doorvoert leren ze dit wel heel snel aan (hoop ik). In het park gisteren waren ze helemaal uitgelaten allevier met Lluna erbij en dan laat Lluna graag zien hoe hard ze kan rennen. Sancha kan dat ook heel hard en sprong bij de rand van het park met een enorme vaart over een greppel van 20 cm. breed. Een behendigheidshondje dus. In een ander park in de buurt hebben ze ervaring met water opgedaan. Lluna liep er het water in en de eerste, natuurlijk Sancha weer, spurte achter haar aan het water in. Maar kwam er meteen heel beduusd weer uit. Nadat ze even afgedroogd was rende ze weer vrolijk verder. De ene na de andere pup maakte kennis met het water en ze vonden het wel OK.  Er loopt een iets verhoogd pad langs het water en daarnaast groeit hoger gras. Dat was ook feest. Ze lieten zich van het pad af rollen om daarna door het hoge gras te rennen en te rollebollen. Het is zo jammer dat je de tijd moet bepreken want je kan er wel uren doorbrengen. Nog een paar dagen en dan vliegen de eerste uit. Dat wordt ook wel tijd want ze breken hier onderhand de tent af. Een kabaal dat ze kunnen maken. Dan willen ze de ren uit en op zijn minst de tuin in. Nu doen ze met zijn allen heel dapper in de tuin en het park en rennen ze op alles en iedereen af. Een vreemde hond is niet eng en mensen en kinderen zijn leuk. Anders wordt het als je met ze alleen loopt, dan zijn ze een stuk voorzichtiger. René liep vanavond met Irka een rondje en ik met Sancha. We liepen tegenovergesteld en aan het eind zouden we elkaar weer tegenkomen. Ik kwam op het laatste stukje een buurvrouw tegen met een kleine hond. Sancha deed heel voorzichtig en kroop achter me weg. Af en toe kwam ze tevoorschijn en wilde voorzichtig snuffelen om daarna weer weg te kruipen. Toen kwam René met Irka van de ander kant en gebeurde hetzelfde. Irka deed ook heel voorzichtig. Totdat de twee puppen naast elkaar stonden en ineens besprongen ze samen de andere hond. Toen hadden ze weer praatjes voor twee.

Op pad